«Πόσο άρρωστα όμως δείχνουν όλα τα γιγνόμενα. Η διαλεκτική σκέψη αντιτίθεται στην εκπραγμάτιση και υπό την έννοια ότι αρνείται να επιβεβαιώσει το επιμέρους στην εκάστοτε απομονωμένη και αποχωρισμένη ύπαρξή του. Ορίζει ακριβώς την απομόνωση ως προϊόν του γενικού. Έτσι δρα ως διορθωτικός παράγων έναντι της μανιακής προσκόλλησης καθώς και έναντι της απουσίας αντίστασης και του κενού του παρανοειδούς πνεύματος, το οποίο πληρώνει την απόλυτη κρίση με την απώλεια της εμπειρίας του πράγματος.» Minima Moralia, σ. 146-7.
Αν θέλει κάποιος να «μεταφράσει» τον Αντόρνο στα καθ’ ημάς, ας μπει στον κόπο να διαβάσει αυτές τις ελάχιστες σελίδες (δύο και τέσσαρες γραμμές για την ακρίβεια) και ας αποφασίσει στη συνέχεια για το τι θα ψηφίσει στον δεύτερο γύρο.
Εγώ κατάλαβα, και αν κάνω λάθος διορθώστε με, ότι δεν μπορούμε να απομονώνουμε το ειδικό από το γενικό, Το ειδικό – εξαίρεση δεν είναι παρά η επιβεβαίωση του όλου. Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τον Καμίνη από το ΠΑΣΟΚ, λόγου χάρη. Το ΠΑΣΟΚ από το Σημίτη. Τον Παπανδρέου από το Σημίτη. Το Μνημόνιο από τον Παπανδρέου.
Μόνο όσοι πάσχουν από μανιακή προσκόλληση, όσοι αρνούνται να αντισταθούν, όσοι μέσα στην κρίση χάνουν την ιστορική μνήμη (την εμπειρία του πράγματος) μπορούν να τεμαχίζουν την αξιολόγηση της πραγματικότητας σε μη συνθέσιμα επιμέρους.
Μανιακή προσκόλληση: η ρητορεία των «προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων» που ρητά διατρέχει την ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς για το δεύτερο γύρο. Προσκόλληση σε ένα φαντασιακό παρελθόν, καθώς η πραγματικότητα μιας διακυβέρνησης τριών δεκαετιών αδυνατεί να προσπελάσει δογματισμούς και κοινοτυπίες, αγκυλώσεις του νου. Τι σχέση έχει το ΠΑΣΟΚ σήμερα με το ΠΑΣΟΚ της αντιπολίτευσης της δεκαετίας του 1970; Ούτε οι ίδιοι οι ΠΑΣΟΚοι δεν τολμούν τις αναλογίες και τις αναφορές και μόνον η Δημοκρατική Αριστερά απλόχερα έρχεται να τους δώσει τίτλους προοδευτικότητας και να μας εγκαλέσει, εμάς που αρνούμαστε το επιμέρους και αναφερόμαστε με εμμονή στο γενικό, να ψηφίσουμε τους «προοδευτικούς, τους εργατικούς, τους γνώστες», τα καλά παιδιά, για να κάνουν τι;
Να σταματήσουν την ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, μας λένε. Μα αυτοί έφτιαξαν την ακροδεξιά. Το σύστημα ΠΑΣΟΚ δια της αμελείας δημιούργησε τα γκέτο στο κέντρο της Αθήνας, ποντάροντας στα real estate συμφέροντα που καραδοκούν. Το σύστημα ΠΑΣΟΚ καλλιέργησε την απαξία στη δημοκρατία και τη συμμετοχή, μεταχειρίζεται το Σύνταγμα σαν κουρελόχαρτο, υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον μας, όλων εμών των κατοίκων αυτής της χώρας, όπως υποθήκευσε και στο παρελθόν. Το σύστημα ΠΑΣΟΚ έφτιαξε και νομιμοποίησε το ΛΑ.Ο.Σ. και τον Καρατζαφέρη, και τον Άδωνη και τη σύζυγό του, το Βορίδη και τον Πλεύρη, μέσα από τη συνεχή παρουσία τους στα δελτία ειδήσεων και στις εκπομπές των διάσημων political correct δημοσιογράφων. Το σύστημα ΠΑΣΟΚ άνοιξε την πόρτα στον λαϊκισμό της άκρας δεξιάς, στον απροκάλυπτο ρατσισμό, στην αυτοδικία των ροπαλοφόρων. Για να μη μιλήσουμε για τη διαφθορά.
Μας εγκαλούν για να ψηφίσουμε την επιλογή τους, την απουσία αντίστασης. Όταν ο μεγάλος εταίρος χωρίς ενδοιασμό άφησε κατά μέρος τις καλλιγραφίες για την αυτοδιοίκηση και έδωσε δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, δεν ακούσαμε τη Δημοκρατική Αριστερά να διαμαρτύρεται. Όταν μόλις το 18% του εκλογικού σώματος στην Περιφέρεια Αττικής υποστήριξε τον υποψήφιο της κυβέρνησης και του Μνημονίου, δεν ακούμε τη Δημοκρατική Αριστερά να μιλάει. Δεν θέλουν να καταλάβουν ότι είναι τμήμα του προβλήματος, ενώ θα έπρεπε να συμβάλουν στη λύση του.
Ας με εγκαλούν. Εγώ την Κυριακή θα πάω στο εκλογικό τμήμα, θα πάρω τα ψηφοδέλτια και θα γράψω με μεγάλα, καθαρά γράμματα στο λευκό ψηφοδέλτιο: Ενωμένη Αριστερά. Και ζητώ και από σας να κάνετε το ίδιο. Να βγουν χιλιάδες άκυρα ψηφοδέλτια δηλωτικά της ανάγκης για την ανασύνθεση της αριστεράς. Γιατί τα αστεία πρέπει κάποτε να τελειώσουν.
Το μόνο παρήγορο είναι ότι επέλεξαν ως τίτλο το Δημοκρατική Αριστερά. Αν έβαζαν και το Ανανεωτική, ε, πολλά ψέματα σε δύο λέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου