ΣΥΡΙΖΑ: ΓΙΑΤΙ ΝΑΙ;

Φθάσαμε λοιπόν και πάλι στις παραμονές των εκλογών. Λιγότερο από μια βδομάδα για τις μεν, τις αυτοδιοικητικές, περίπου δέκα μέρες πριν της Ευρωπαϊκές. Καιρός να ανοίξουμε τα χαρτιά. Cards on the table, όπως λέμε,

Ναι, θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ. Θα τον ψηφίσω και θα συνεχίσω να προσκαλώ φίλους, γνωστούς και αγνώστους, παλιούς συντρόφους του ΚΚΕεσωτερικού και του ΚΚεσ. Ανανεωτική Αριστερά και του Πολίτη να ψηφίσουν κι αυτοί και να στηρίξουν με το πάθος του τότε τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. 

Θα τον ψηφίσω και θα τον υποστηρίξω, παρά το γεγονός ότι δεν είμαι μέλος του χρόνια τώρα. Αποχώρησα όχι για λόγους πολιτικούς, αλλά για ηθικούς και οργανωτικούς, που, βέβαια, είναι βαθειά πολιτικοί, παραμονές του Συνεδρίου του 2010.

Αλλά θα τον ψηφίσω και θα τον υποστηρίξω στην πολιτική και εκλογική μάχη με πάθος.

Η απόφασή μου και η στάση μου καθορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες. Πρώτον γιατί είμαι αριστερός, είμαι μαρξιστής, είμαι κομμουνιστής, και ο ΣΥΡΙΖΑ, με όσα λάθη, αδυναμίες και κουσούρια και αν σέρνει, αποτελεί την μοναδική ελπιδοφόρα εκδοχή της ελληνικής και ευρωπαϊκής αριστεράς. Γιατί, όπως έγραψε κάποτε ο Άγγελος Ελεφάντης, αυτή η αριστερά μας έλαχε, μι' αυτήν θα πορευτούμε, θα κουβεντιάσουμε, θα διαφωνήσουμε, θα μαλώσουμε και θα αγαπήσουμε. Κυρίως, θα δράσουμε.

Δεύτερον, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιμετωπίσει τέσσαρις τεράστιες προκλήσεις - κρίσιμα ζητήματα για το παρόν και το μέλλον του τόπου, το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας, το παρόν και το μέλλον το δικό μας. 

Η πρώτη πρόκληση είναι η ανάγκη να σταματήσει τη "δημιουργική" καταστροφή στην οποία έχει εμπλακεί η ελληνική οικονομία και τα εμποδίσει τη μετατροπή της στην μονοκαλλιέργεια τους τουριστικής υποανάπτυξης και του real estate, που απεργάζονται κυβέρνηση, συμφέροντα και δανειστές. Η βιώσιμη ανάπτυξη σε ένα εναλλακτικό παραγωγικό πλαίσιο οφείλει να κινητοποιήσει χρηματικούς, ανθρώπινους και φυσικούς πόρους, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη δράση ελεύθερων και δημιουργικών ανθρώπων και συλλογικοτήτων, να δημιουργήσει νέα κριτήρια αξίωσης της παραγωγής και της εργασίας. Προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ.

Δεύτερη πρόκληση είναι να αναστρέψει την πορεία προς την ατομική και κοινωνική εξαθλίωση, να σταματήσει τη σοβούσα ανθρωπιστική κρίση και τους εντεινόμενους αποκλεισμούς από την εκπαίδευση, την υγεία, τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (γιατί άραγε ξεχάστηκε ο όρος αυτός;), να αποκαταστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ.

Τρίτη πρόκληση να αποκαταστήσει τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτικού συστήματος και των θεσμών. Οι μεταβολές στο πολιτικό σύστημα δεν αρκούν: Πρέπει να πάμε στην αναδιάταξη του κρατικού μηχανισμού με σειρά μεγάλων και ριζικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς: Από το κράτους που αυταρχικά οργανώνει τους πολύπλευρους αποκλεισμούς να στρέψουμε το κράτος στην προστασία και εγγύηση της ζωής και του μέλλοντος των πολιτών, στην παραγωγή κοινωνικών αγαθών. Προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ. 

Τέταρτη πρόκληση να συγκρουστεί με τη διαφθορά και να τη νικήσει. Να νικήσει τη διαφθορά των μεγάλων συμφερόντων, χωρίς να υποθάλψει τη διαφθορά στο μικρο-επίπεδο και στην καθημερινότητα. Ακόμα ή κυρίως και εκείνη που καλλιεργείται μέσα του από προσωπικά συμφέροντα και βλέψεις. Προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ.

Είμαι αριστερός, δεν είμαι τυφλός, ούτε κωφός. Διαβλέπω τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η αποτυχία: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει έστω και σε μία από αυτές τις προκλήσεις κινδυνεύει να μετατραπεί σ' "ένα από τα ίδια", μια άλλη εκδοχή διαχείρισης ενός αποτυχημένου από κάθε άποψη προτύπου οργάνωσης της κοινωνίας. 

Θα ψηφίσω λοιπόν και θα στηρίξω με πάθος τον ΣΥΡΙΖΑ. Για να μείνει η ελπίδα ζωντανή και οι προοπτικές ανοικτές.