ΠΕΡΙ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΩΝ

Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι δικό μου. Μου δόθηκε από τελείως αξιόπιστη πηγή, από φίλο και συνάδελφο, που ασχολείται χρόνια πολλά με το φάρμακο και τα όσα γίνονονται - και γίνονται πολλά, πάρα πολλά και δυσώδη, στο χώρο αυτόν, ενδεικτικό της διαφθοράς και του πολιτικού χρήματος. 

Γιατί οι ασθενείς  δεν μπορούν να προμηθευτούν τα αναγκαία για την υγεία τους αντικαρκινικά φάρμακα?

Η ιστορία αρχίζει από τον 2010 και όχι από την ακυβερνησία των ολίγων ημερών της υπηρεσιακής κυβέρνησης, όπως ισχυρίζονται τύποι σαν τον Λοβέρδο .

Συγκεκριμένα από το  2010  και με το νόμο  3816/2010 δόθηκε  η δυνατότητα να πωλούνται τα ακριβά φάρμακα που τα περισσότερα από αυτά είναι αντικαρκινικά αλλάζοντας μαζικά χωρίς καμία επιστημονική αιτιολόγηση τον τρόπο διάθεσης από «Αποκλειστικά από τα νοσοκομεία» σε «Με ιατρική συνταγή» και από τα ιδιωτικά φαρμακεία, ενώ έως τώρα οι ασθενείς τα προμηθευόταν από τα δημόσια νοσοκομεία. Τα νοσοκομεία  προγραμμάτιζαν τις προμήθειες τους για τους εξωτερικούς ασθενείς με χρόνιες παθήσεις  ούτως ώστε ο ασθενής να παίρνει τα φάρμακα έγκαιρα και προγραμματισμένα.

Ποιο είναι το όφελος αυτής της «μεταρρύθμισης».

·        Πλασματική μείωση των δαπανών των νοσοκομείων αφού μειώθηκε ο προϋπολογισμός τους και συγχρόνως

·        αύξηση της τιμής του φαρμάκου  με την προμήθεια της φαρμακαποθήκης και με το   ποσοστό κέρδους του φαρμακοποιού, υπολογίζεται ότι το ετήσιο κόστος επιβάρυνσης των ασφαλιστικών ταμείων είναι 360.000.00 ευρώ.

Αρχικά ο κατάλογος των ακριβών φαρμάκων που μπορούσαν να πωληθούν και από τα φαρμακεία περιελάμβανε 89 φάρμακα, αλλά αφού το τέχνασμα απέδιδε και δεν υπήρχε καμιά διαμαρτυρία ούτε καν από το υπουργείο κοινωνικής ασφάλισης, ο τρομερώς υπουργός επέκτεινε τον κατάλογο αυτών σε 835 φαρμακευτικά προϊόντα.

Συνέπεια αυτών των ενεργειών σε συνδυασμό με την αδυναμία του ΕΟΠΠΥ να καταβάλει τις πληρωμές στους φαρμακοποιούς  προκλήθηκε η άρνηση των φαρμακευτικών εταιριών να προμηθεύουν τα φαρμακεία με πίστωση αορίστου χρόνου.

Οι φαρμακευτικές εταιρίες παρόλα αυτά δέχονται να προμηθεύσουν τα νοσοκομεία και τα φαρμακεία του ΕΟΠΠΥ έχοντας πάρει εγγυήσεις από το κράτος, αλλά δεν δέχονται να προμηθεύσουν τις φαρμακαποθήκες και τα φαρμακεία που αδυνατούν να πληρώσουν.

Το πρόβλημα λοιπόν δημιουργήθηκε από τον πρώην υπουργό κ. Λοβέρδο  που τεχνηέντως μείωσε τον προϋπολογισμό των νοσοκομείων και αύξησε τα κέρδη των φαρμακοποιών, και τα έξοδα του ΕΟΠΠΥ κατά 360.000.000 ευρώ και την υπεύθυνη για την κοινωνική ασφάλιση γ. γ. Αθήνα Δρέττα που δεν προστάτευσε αλλά ξεπούλησε φτηνά ( φοβάμαι με το αζημίωτο) τα ασφαλιστικά ταμεία και κατά συνέπεια  τους άμοιρους ασφαλισμένους.